در بخش های پیشین چندین مورد از نکات مهم و نیز توضیحاتی در مورد بخش های مختلف و پیشینه لباس بندری را خدمت شما عزیزان توضیح دادیم. لباس محلی هرمزگان خصوصاً لباس زنان بندری دارای بخش های مختلفی می باشد که از جمله آنها پیراهن و دامن و نقاب و چادر بندری بود که در مقالات پیشین الهام سیر به آنها اشاره کردیم. در ادامه نیز به قابلیت جهانی شدن لباس بندری و معرفی شلوار بندری می پردازیم. همانند همیشه که با همراهیتان مایه دلگرمی ما بوده اید این نوشتار را نیز همراه ما باشید.
شلوار بندری
شلوارهای بندری خصوصاً شلوار زنان بندری دارای زیبایی های ویژه ای می باشد. در تمامی بخش های هرمزگان بر روی شلوارهای بندری تزئیناتی انجام می گیرد که بر جذابیت این شلوارها خواهد افزود. تنوع نه تنها در تزئینات بلکه در جنس پارچه ها و رنگ آنها نیز بسیار متنوع و زیاد است اما وجه اشتراک همه شلوارهای زنان بندری چارچوب اولیه آنهاست که در تمامی نواحی یکسان می باشد. این نوع شلوار محلی هرمزگان که شلوار دمپا تنگ نامیده می شود در قسمت بالا تا بالای زانو گشاد می باشد و از زانو تا مچ پا تنگ می شود و در کمر نیز با کش و یا بند محکم می گردد. رنگ هایی مانند سبز و زرد و قرمز و آبی پُر استفاده تر می باشد و پارچه های شلوار بندری نیز از جنس تترون و چیت و نیز پوپلین می باشد که البته برای شلوارهایی که در مراسم استفاده می شود از اطلس و ساتن استفاده می گردد.
انواع شلوار بندری
از دیگر ویژگی های شلوار محلی بندری این است که برای راحت بودن هنگام پوشیدن بخش پایینی شلوار دارای چاک به سمت داخل می باشد که با استفاده از زیپ و یا دکمه بسته می شود و دمپای شلوار ها نیز همانگونه که اشاره کردیم پُر از نقش و نگار می باشد. نقش و نگار شلوار بندری به نسبت پیراهن ها دارای تنوع بیشتری است. یکی از نکات مهم در مورد شلوار بندری این است که تنها بخش از لباس محلی هرمزگان می باشد که اصالت خود را طی سال ها حفظ کرده است و هر روز بر تنوع آن افزوده شده است. در هر بخشی از هرمزگان تزئینات شلوار بندری متفاوت می باشد.