سید پنهون در تاریخ یزد جایگاه ویژه ای دارد. این مقبره برای یزدی ها ارزش معنوی بالایی دارد و در مورد صاحب این بنا نیز موراد بسیاری روایت شده است که آژانس الهام سیر در این نوشتار به برخی از آنها اشاره خواهد کرد. گفته می شود که این شخصیت معنوی قبل از مرگ خود قبر کن و غسّالی را پیدا کرده و به آنها هزینه ای را پرداخت کرده است تا برایش قبری حفر کنند و پس از مرگ او را غسل دهند و به خاک بسپارند. همچنین از آنها خواسته است که کسی را در جریان این کار قرار ندهند. گفته می شود پس از این اتفاق این سید بزرگوار به منزل خود رفته است و هنگامی که هوا روشن شده غسال و قبر کن به اتاق وی می روند و مشاهده می کنند که دار فانی را وداع گفته است.
وفات سید پنهون
سیّد تاج الدّین مشهور به سید پنهون پس از تشییع پیکر، در خانه خود در کوچه فهّادان، به خاک سپرده شده است. در تاریخ یزد از این فرد به نام سیّد پنهون نام برده شده است و چنین بر می‌آید که بعد از قرن نهم هجری مردم مزارِ سیّد تاج الدّین را بدین شهرت می‌شناخته‌اند. ظاهراً این شهرت مطابق با تاریخ تعمیر و بازسازی بقعه مذکور است که طبق حروف ابجد سال ۶۳۳ هـ.ق، بدست می‌آید. از آثار هنری مزار یک تکیه کاشیکاری چهار پره و ستاره‌ای شکل است. آنگونه که گفته می شود سید تاج الدین از نظر شجره نامه به امام جعفر صادق می رسد و تاریخ وفات وی را سال ۶۰۰ هجری قمری گفته اند.
نسبیت اجدادی سید پنهون
بر این اساس علّامه سیّد محمّد بن احمد حسینی نسّابه در کتاب انساب خود از سکونت سیّد جعفری در یزد نام می برد که با چهار واسطه به امامزاده جعفر یزد نسب می رساند که از قرار ذیل است: سیّد جعفر تاج الدّین بن محمّد بن عبدالله أبی جعفر بن محمّد بن حسن بن محمّد أبی جعفر بن علی أبی الحسن بن عبیدالله بن احمد الشعرانی بن علی العریضی بن امام جعفر صادق. او فرزندی به نام ابوالحسن علی داشته که در یزد بوده است. مؤلّف کتاب نزهه العیون، کنیه پدر جعفر را ابوجعفر [محمّد] ذکر می نماید اما از نام جعفر هیچ اشاره‌ای نمی کند و تنها به نام دو خواهر او سیّده فاطمه و سیّده سکینه اکتفا کرده است.