در تور داخلی و ایرانگردی می توانید با فرهنگ ها و زبان ها و نیز آداب و رسوم و لباس های محلی آشنایی پیدا کنید. از شمال تا جنوب ایران و از غرب تا شرق لهجه ها و فرهنگ ها و لباس های محلی خودنمایی می کند. بنابراین در تور داخلی علاوه بر توجه به اماکن تاریخی و گردشگری باید به لباس های محلی نیز اهمیت ویژه ای داد. صرف برگزاری جشنواره ها نمی تواند آنطور که باید و شاید زیبایی های لباس های محلی را نشان دهد. آژانس هواپیمایی الهام سیر در ادامه به بررسی انواع دیگری از لباس محلی هرمزگان پرداخته است. در مقالات پیشین نیز برخی دیگر از اجزای لباس بندری را توضیح دادیم.
پیراهن کمر چین بندری
بعد از کندوره که شرح آن را در نوشتارهای پیشین دادیم در این نوشتار به بررسی پیراهن کمر چین می پردازیم. این لباس یکی از زیباترین لباس ها و پیراهن های مورد استفاده توسط زنان بندری می باشد. از نظر قدمت و اصالت نیز این پیراهن بر دیگر لباس های محلی استان هرمزگان برتری دارد. در زمان های قبل تر این پیراهن در بندر عباس و میناب طرفداران بسیار زیادی داشته است و یکی از محبوب ترین لباس ها محسوب می شده است. پیراهن های بلوچی نیز بر این لباس محلی بی تاثیر نبوده است و در مناطق مختلف می توان این تاثیر گذاری را مشاهده نمود. تزئینات لباس ها نیز در مناطق مختلف متغییر بوده و کم و بیش می باشد. پیراهن کمرچین با شلوارهای دمپا گشا و بندرت کندوره در قامتی متفاوت برخی اوقات با یقه و نوار دوزی دستی و گاهاً با زری‌های بافته شده وارداتی دیده می‌شود.
ویژگی های پیراهن کمرچین
پیراهن کمرچین در برخی از مدل های آن با بالاتنه ساده و یقه گرد دوخته می شود و در مدل های دیگری نیز دیده می شود که با برشی دالبری شکل در زیر سینه و یقه هفت که زیر سینه تا خط کارور را چین‌های منظمی می‌دهند. آستین‌های این پیراهن دو تکه بوده که شامل تکه آستین و سر آستین‌ها است. سر آستین‌های این پیراهن را اندازه مچ دست می‌دوزند و با چین‌های ریزی سر آستین‌ها را به آستین وصل می‌کنند. دامن پیراهن از دو تکه تشکیل می شود که هر تکه دو برابر تکه قبلی انتخاب و با چین‌های منظمی به هم وصل می‌شود که دامن حالتی چین دار و پف به خود می‌گیرد سپس چین بالای کمر پیراهن را به بالاتنه وصل می‌کنند و قد آن را تا بالای زانو می‌دوختند. این پیراهن را اینک نیز می توانید در بخش های مختلف هرمزگان خصوصاً رودان مشاهده کنید.