شهر سوخته نه فقط یک شهر قدیمی برای گردشگران بلکه نمایی از تاریخ و هویت ایرانیان است. در فاصله ای بیش از ۵۰ کیلومتری زابل در استان سیستان و بلوچستان شهری قرار گرفته است که قدمت آن به بیش از ۳ هزار سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد و در سالیان طولانی محل سکونت بوده است. شهر سوخته به عنوان یکی از مظاهر تمدن ایران باستان در برخی برهه های تاریخی به عنوان پایتخت نیز برگزیده شده است. الهام سیر در این نوشتار به بررسی مطالبی در مورد شهر سوخته خواهد پرداخت و امیدواریم تا انتهای نوشتار ما را همراهی کنید.
مشخصات شهر سوخته
این شهر مساحتی نزدیک به ۱۵۰ هکتار دارد و در زمینی مرتفع ما بین هامون و هیرمند ساخته شده است که اطراف آن را نیز تپه هایی احاطه کرده اند و خود شهر سوخته به ۴ بخش اصلی تقسیم می شود. بخش مرکزی، بخش مسکونی، منطقه صنعتی و قبرستان بخش های مختلف شهر سوخته را تشکیل می دهند. از نام اصلی این شهر اطلاعاتی در دست نیست و نام شهر سوخته را در سالهای پس از کشف بر این شهر نهاده اند. دلیل نام گذاری این شهر به شهر سوخته این است که دو بار شهر به آتش کشیده شده است و در دومین بار شهر را منهدم و باعث مرگ شهر شده اند.
آثار کشف شده از شهر سوخته
اما اگر با تورهای گردشگری و یا باستان شناسی به شهر سوخته سفر کنید آثار دیدنی و عجیب ایران باستان را خواهید دید. آثار و بناهای مختلفی در شهر سوخته کشف شده است که از مشهورترین آنها کاخ شهر سوخته و نیز منازل پلکانی این شهر می باشد. در شهر سوخته خانه ها به صورت مجتمعی وجود دارند که در هر مجتمع ۴ و یا ۶ خانه وجود دارد که هر کدام چندین اتاق دارند. نکته جالب در مورد شهر سوخته این است که این شهر نزدیک به دو هزار سال پیش از میلاد مسیح متروکه شده است. گفته می شود در بهترین شرایط جمعیت این شهر تا ۵۵ هزار نفر بوده است و فعالیت های کشاورزی و صنعتی پیشه اکثریت مردمان شهر سوخته بوده است.